Miedź i trochę chemii

Miedź (Cu, łac. cuprum) – pierwiastek chemiczny, z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa miedzi po łacinie (a za nią także w wielu innych językach, w tym angielskim) pochodzi od Cypru, gdzie w starożytności wydobywano ten metal. Początkowo nazywano go metalem cypryjskim(łac. cyprum aes), a następnie cuprum. Posiada 26 izotopów z przedziału mas 55-80. Trwałe są dwa: 63 i 65.

Miedź ma gęstość 8,96 g/cm³ i temperaturę topnienia 1084,45 °C. Po wytopie i oczyszczeniu jest miękkim metalem o bardzo dobrym przewodnictwie cieplnym i elektrycznym.

Miedź można przerabiać plastycznie na zimno i na gorąco, ale w przypadku przeróbki na zimno następuje utwardzenie metalu (w wyniku zgniotu), które usuwa się przez wyżarzenie rekrystalizujące (w temp. 400-600 °C). Przeróbkę plastyczną na gorąco przeprowadza się w temp. 650-800 °C.

Czysta miedź zawiera 0,01-1,0% zanieczyszczeń, zależnie od rodzaju wytwarzania, przetwarzania i oczyszczania. Za zanieczyszczenia uważa się takie pierwiastki jak: Bi, Pb, Sb, As, Fe, Ni, Sn, Zn oraz S. Jest dość odporna chemicznie, zalicza się do metali półszlachetnych. Nie ulega działaniu kwasów w warunkach nieutleniających, natomiast w warunkach utleniających roztwarza się bez wydzielaniawodoru:

3Cu + 8HNO3 (rozcieńczony) → 3Cu(NO3)2 + 2NO↑ + 4H2O

Cu + 4HNO3 (stężony) → Cu(NO3)2 + 2NO2↑ + 2H2O

Miedź tworzy dużą różnorodność związków na I i II stopniu utlenienia (wg dawnej nomenklatury nazywane odpowiednio miedziawymi lub miedziowymi), znane są też nieliczne związki na stopniu utlenienia +III. Nie reaguje z wodą, ale na powietrzu pokrywa się cienką warstwą CuO, w wyniku czego ciemnieje i przybiera barwę określaną jako czerwona lub czerwonobrązowa. W przeciwieństwie do utleniania żelaza w wilgotnym powietrzu, utworzona warstwa tlenkowa zapobiega dalszej korozji głębszych warstw. Zielona warstwa patyny (węglan hydroksomiedzi(II)) może być zauważona na starych konstrukcjach miedzianych, takich jak dachy kryte miedzią (często dachy starszych kościołów), czy na Statule Wolności, będącej największym na świecie pomnikiem stworzonym z udziałem techniki repusowania.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Statua_Wolno%C5%9Bci#/media/File:Statue_of_Liberty_7.jpg

 Siarkowodór i siarczki reagują z miedzią tworząc na powierzchni różne siarczki miedzi. Miedź może również ulec korozji jeśli narażona jest na kontakt z powietrzem zawierającym związki siarki. Amoniakalne roztwory zawierające tlen dają rozpuszczalne w wodzie kompleksy miedzi, podobnie jak tlen i kwas solny tworząc chlorki miedzi i zakwaszonynadtlenek wodoru tworząc sole miedzi(II). Chlorek miedzi(II) i miedź ulegają komproporcjonowaniu tworząc chlorek miedzi(I). Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Mied%C5%BA

Miedź metaliczna w postaci pyłu jest bardzo łatwopalna i szkodliwa dla środowiska!

To byłoby tyle słowem wstępu do dalszych rozważań o miedzi. Trochę dużo chemii, ale ja chemik jestem to może takie "skrzywienie". 

Zapraszam do kolejnych artykułów, po których przejdziemy do instrukcji wszelakich. Już się nie moge doczekać.

Pozdrawiam

Beata